Recensie: Annet Langedijk- Esmè
Recensie
Titel: Esmè
Auteur: Annet Langedijk
Uitgeverij: Futuro Uitgevers
Genre: roman
Uitgave: 26 augustus 2021
Met dank aan: Futuro Uitgevers
De flaptekst maakte mij al blij, maar wat vind ik nu van het gehele boek? Kijk mee...
Over de inhoud
Esmé is een ontroerende en aangrijpende roman, waarin een jonge vrouw vier cruciale weken van haar leven beschrijft.
Wanneer Esmé het bericht ontvangt dat haar vaders gezondheid snel achteruitgaat en definitief in een tehuis moet blijven, wordt haar leven op zijn kop gezet. Ze moet terug naar haar geboortedorp om het ouderlijk huis leeg te halen voor verkoop.
Als Esmé een ding niet wil, dan is het wel teruggaan naar de plek vol verdrietige herinneringen. Ze is dan ook van plan om alles zo snel mogelijk te regelen en dan weer terug te gaan naar de stad, waar ze haar leven heeft opgebouwd. Het loopt echter totaal anders. Ze wordt tijdens haar verblijf op de plek waar ze opgroeide op onverwachte wijze geconfronteerd met haar verleden en beseft daardoor wie ze is en waar haar toekomst werkelijk ligt.
Een verhaal vol levenskunst dat raakt en je aan het denken zet.
De elementen
De cover is licht van tint en toont 2 armen over elkaar. Een 3e arm houdt ze vast. Geeft hen mogelijk extra steun. De lichte achtergrond wordt versierd met paarse, groene en lichtbruine verfstrepen.
Auteur Annet Langedijk is oprichter van Troost, een stichting die persoonlijke kaartjes en gedichtenbundels aanbiedt. Daarmee steunt ze inloophuizen op het gebied van kanker. Esmè is haar debuutroman.
Esmè is de naam van het hoofdkarakter, zij ging al op 16 jaar uit huis om in te trekken bij een man die 9 jaar ouder was. Haar jeugd ging niet over rozen. De auteur Annet Langedijk heeft er voor gekozen om het verhaal neer te zetten in de 1e persoon, de ik persoon.
Met mijn vingers tik ik nerveus tegen het stuur van de auto. Ik sta geparkeerd. Letterlijk. Het is de bedoeling dat ik uitstap, maar er zit geen beweging in mijn benen. Wel in mijn hoofd, want veel gedachten buitelen over elkaar en door elkaar. Herinneringen aan vroeger, flarden boosheid, gedachten over wat ik hier in godsnaam doe. War haal ik overhoop en waar begin ik aan? En vooral waarom moet ik dit doen? Heb ik niet genoeg meegemaakt.
Het boek begint op Vrijdag / Aankomstdag. Esmè komt na jaren weer in haar ouderlijk huis. Voordat ze na die lange tijd de deuren opent, gaat ze eerst langs bij de buren. Die hebben altijd veel voor haar betekend. Daar was het altijd fijn.
Haar ouderlijk huis geeft flashbacks naar vroeger, naar haar jeugd die best complex was. Per hoofdstuk wisselt het perspectief, van toen naar nu. Zo begrijp je als lezer dat het vroeger niet altijd rozengeur en maneschijn was in het leven van Esmè.
De roman beschrijft 4 weken uit het leven van de hoofdpersoon. Een periode van dingen beseffen, achterom kijken, loslaten, afsluiten en vooruit verder gaan. De vertelperspectief van de ik-persoon zorgt er veelal voor dat je dichterbij de personages komt. Helaas had ik dit niet in dit verhaal. Het karakter bleef toch wat op afstand. Ook al kom je stap voor stap meer over haar te weten door de terugblikken.
Al vind ik het een mooi verhaal op zich, toch kon de auteur mijn aandacht niet blijven vasthouden met de verhaalstijl. Wel vind ik het een goede poging voor een debuut.
Conclusie
Esmè is een mooi debuut van Annet Langedijk. Een verhaal over achterom kijken, even stilstaan en je pad weer vinden. Vooral doen wat JOU het beste lijkt.
Met vleugjes van de sfeer van vroeger, details over kunst en ook de liefde, is ESME een mooie roman.
Waardering 3 sterren
Reacties
Een reactie posten