Linda Green- Ik tel tot tien

Recensie

Titel: Ik tel tot tien
Auteur: Linda Green
Uitgeverij: Boekerij
Genre: Thriller
Uitgave: februari 2018
Gelezen in: juli 2018

Beste lezers,

Dit boek zag ik al een paar keer voorbij komen op social media en de cover maakte al nieuwsgierig. Dus ik nam de proef op de som en begon met lezen...tot ik niet meer kon stoppen. Dus noteer Linda Green maar op je lijstje, kijk je mee??

Het verhaal

Lisa Dale is getrouwd met Alex. Hij heeft een zoon Otis, en Lisa heeft een dochter Cloë en samen hebben ze de kleine Ella, van 4 jaar. Als Lisa met haar dochtertje Ella van 4 jaar naar de speeltuin gaat, kan ze niet bedenken dat dit de laatste keer is. Na het zoveelste spelletje "verstoppertje" gaat de telefoon van Lisa en neemt ze op. Als ze daarna gaat tellen en zich omdraait kan ze Ella niet meer vinden.  Na een lange tijd zoeken, belt ze haar man, die zegt dat Ella wel terug komt. Uiteindelijk belt Lisa toch de politie. Want na lang zoeken vinden ze Ella niet. Waar is Ella?  Zit ze goed verstopt of is er iets ernstigs gebeurt? je leet het in "Ik tel tot tien".

De elementen

De cover is indrukwekkend, het beeld grijpt je aan. Het gezicht van een kleuter kijkt de lezer doordringend aan. De titel "Ik tel tot tien" is te duiden op het spelletje dat ze doen -verstoppertje-, al wil Ella dat haar moeder tot honderd telt. Er zijn 2 verhaallijnen en meerdere personen vertellen hun deel. Ook die van de dader. Het begint bij Lisa, de moeder van Ella. Die lang blijft denken dat Ella zich goed heeft verstopt, maar het toch ook bij haar doordringt dat Ella niet meer gevonden zal worden. Ook een ander persoon vertelt, namelijk de dader zelf. Zodat er ook een inzicht komt in het "waarom". Hierdoor wordt het verhaal een "whydunnit" in plaats van "whodunnit". Details en personen krijgen voldoende diepgang. Sommige zaken worden niet in de diepte uitgegraven, maar de lezer kan aan het einde voldoende inzichten krijgen in het "waarom". Voor beide verhaallijnen die van moeder Lisa en die van de dader krijg je als lezer begrip. Al is het gegeven natuurlijk vreselijk, want niemand wil zijn kind kwijtraken. 

Thema's als verlies, vermissing, verdriet en pijn komen voorbij en worden goed beschreven. Bij moeder Lisa zijn deze zaken zeker te voelen. Ze is radeloos van verdriet en geeft haar kind op als vermist. En dit verlies heeft grote impact, zeker ook voor de andere familieleden. Daarnaast brengt het haar en de 19-jarige dochter Cloë zelfs iets dichter tot elkaar.

Conclusie

Nog niet eerder las ik een boek van Linda Green, die thriller-schrijfster is. Nu is er zeker een nuance aan te brengen aan de term "thriller". Dit is een spannend en mysterieus verhaal. En geen actiethriller. Het gaat een beetje onder je huid zitten. Het niet-weten geeft net zoveel suspense, als dat er tevoren iets gebeurt en dan moet de onbekende dader erbij worden gevonden. Wat hier niet het geval is. Met name het verhaal van de dader trok mijn aandacht, en je blijft lezen totdat je het allemaal weet. De dader, waar natuurlijk een steekje aan los zit, geeft een frisse kijk op zaken, geeft inzichten en maakt het geheel compleet.

In principe is dit verhaal een Whydunnit. Zeker als we bijna aan het einde zijn en de spanning stijgt, vallen de puzzelstukjes echt in elkaar.

Waardering            4 sterren

Originaliteit: 5
Leesplezier: 4
Spanning: 3
Plot: 4
Psychologie: 4