Anneliese MacKintosh- Stervensgelukkig

Recensie

Titel: Stervensgelukkig
Auteur: Anneliese MacKintosh
Uitgeverij: Atlas Contact
Genre: Roman
Uitgave: September 2018

Vertaling van: So happy it hurts

Dit boek is gelezen voor de Club van Echte lezers, van uitgeverij Atlas Contact.







Beste lezers,

Zoveel boeken en zoveel genre's. Dan kan het gebeuren, dat als je op het eerste oog een boek wel ziet zitten. Maar dan het dichtslaat met een "oef". De cover ziet er prachtig uit, de titel wat minder. Het verhaal klonk aannemelijk dus ik had er al zin in. Ik begon met lezen in een soort dagboek, waarin je als lezer meer over Ottila te weten komt. En hoe verder ik las...hoe meer "oef" er kwam. Laat ik gewoon eerlijk zijn: dit boek is niets voor mij. En dat is puur smaak. Afijn, ik zeg ..kijk je mee?    

Het verhaal

Ottila McGregor is 30 jaar en werkt in een ziekenhuis. Ze wil met de hulp van haar verslavingstherapeut een goed mens zijn. En ze wil na alles wat ze nu heeft meegemaakt nu eens echt gelukkig zijn: Rete-, Kneiter-, en Stervensgelukkig. Momenteel maakt ze veel nare en zware dingen mee. Haar vader is 3 jaar geleden overleden aan kanker, hij was haar maatje. Zus Mina is depressief en heeft zelfmoordneigingen. Komt dit door Ottila? Dan is daar Andre, haar baas, waar ze een relatie mee heeft terwijl hij getrouwd is. Ze gaat vaak vreemd en heeft een drankprobleem. Voor wat afleiding gaat ze veel uit met haar vriendin Grace, maar dan gaat het vaak goed mis en de liters drank gaan er elke avond flink doorheen. Het is nu tijd om te veranderen en om hiermee te stoppen. Ze gaat een poging te gaan doen om gelukkig te worden: Stervensgelukkig.

Dagboekverslagen, mailtjes en uitgebreide verhalen over haar eerdere relaties zijn elementen uit het boek.

De cover is bijzonder, in verschillende tinten blauw wordt een zee uitgebeeld. Met in het midden een fles met een kurk. In deze fles zit een gebroken hart. Het hart drijft op de golven op zoek naar heling. De titel duidt op de zoektocht van Ottila en van de fles: de zoektocht naar geluk.

In een dagboek-vorm vol e-mails, poststukken en dagboekverhalen lezen we over Ottila die nu 30 jaar is. Het is een bijzondere vorm van lezen, over de hoofdpersoon die zich ook "Rocket dog" laat noemen in de berichten aan haar vriendin. Deze vriendin Grace is nog steeds een grote "party-animal". Terwijl Ottila hier nu flink de rem op zet. Ottila is een bijzonder personage een soort mislukte Bridget Jones. Deze Bridget Jones had ook een dagboek met de nodige humor en zelfspot. Gezien deze Bridget een graag gezien gast is bij velen, viel het verhaal van Ottila hierbij in het niet. Het verhaal is met de nodige humor en zelfspot geschreven, maar het raakte mij niet. Wat irriteerde was met name de schrijfstijl en gebruikte woorden als "pleurde", en andere platvloerse variabelen. Het is puur een kwestie van smaak, maar de vele stukjes over seks, het al dan niet dragen van ondergoed en hoeveel partners ze wel of niet heeft gehad, maakte het verhaal niet boeiend. Het hoofdkarakter kreeg hierdoor een jongere uitstraling. Als lezer vroeg ik mij af: waar gaat het verhaal naar toe? 

Conclusie

Anneliese MacKintosh schreef met Stervensgelukkig een stukje uit het leven van Ottila. Met hulp van de verslavingstherapeut probeert ze haar leven weer op te rails te krijgen. Door in haar dagboek de mails, verslagen van haar therapeut en ander leuks op te schrijven krijgt de lezer een "kijkje in de keuken" van het leven van Ottila. Met leuke stukjes, maar ook minder interessante passages. Ze zoektocht naar Happiness gaat voor Ottila niet over rozen. Maar in het 5e deel van het boek lijkt het toch de goed kant op te gaan. 

Stervensgelukkig, of te wel: "de zoektocht naar geluk" heeft mij niet gebracht, wat ik er van verwachtte. De cover is prachtig. Maar het gaat om het verhaal. Het verhaal van Ottila ging alle kanten op, zo ook haar personage, die hierdoor de leeftijd van 30 jaar niet haalde. Ze kwam veel jonger over. Halverwege kon het verhaal mij niet meer vasthouden. Het is de schrijfstijl die mij niet kon bekoren.   

Waardering            2,5 sterren.



Hartelijke groeten,

Annette Overvoorde
Birdy's Boeken 
     



 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Simone van der Vlugt- Schilderslief

De Camino - Anya Niewierra - De recensie

Thriller Recensie: Loes den Hollander - Geloof mij nooit.