Marie-Louise Klomp- Omdat de natuur anders besliste

Recensie


Titel: Omdat de natuur anders besliste
Auteur: Marie-Louise Klomp
Uitgeverij: Brave New Books

Genre: Roman/ waargebeurd
Uitgave: December 2016


Bedankt Marie-Louise Klomp, voor aanbieden van dit e-book!



"Het is een mooi waargebeurd verhaal, met dramatische momenten en een ontroerend einde". Annette Overvoorde, Birdy's Boeken.




Beste lezers,

Marie-Louise vroeg mij of ik haar boek wilde lezen. Ik heb mij niet ingelezen, dus geheel blanco ging ik van start. Als ik naar de cover kijk, lijkt het een natuur-verhaal te zijn. Voetjes in de sneeuw. Of dit zo is? Kijk snel mee!

De auteur

Marie-Louise Klomp (1952) is schrijfster in hart en nieren. En was ruim 25 jaar werkzaam geweest als freelancejournalist bij het Eindhovens Dagblad.
Haar eigen verhaal inspireerde haar tot het schrijven van het boek. Na de middelbare school, ging ze werken en leerde haar toenmalige man kennen. Na de geboorte van haar dochter, werd ze geconfronteerd met de geaardheid van haar man. En stortte haar wereld in. Pas veertig jaar later schreef ze het boek. Het is opgedragen aan haar dochter.

¶ De liefde van mijn leven, dat was Joost. Hij kwam als een frisse bries, na een broeierige zomerdag en verdween uiteindelijk weer uit mijn leven, als donderslag bij heldere hemel. In de periode daartussen hebben we samen hele mooie, leuke intensieve, geweldige ontroerende en verdrietige momenten meegemaakt. ¶


Het verhaal

Nu
September 1977: Joost is weg, voorgoed. En ze mag niet meer naar huis komen. Waar moeten ze nu gaan wonen, zij en Julia? En wat is er gebeurd?

Toen
Mei 1972: Bij een avondje stappen met haar vriendin Neeltje loopt ze Joost tegen het lijf. Haar laatste relatie is net uit gegaan en ze wil het rustig aan doen. Maar Joost blijft haar bezighouden en ze worden verliefd. Tot dat ene moment in 1977. Dat moment veranderde alles.

¶......klonk het dit keer nog duidelijker uit zijn mond. En het leek wel of een koude wind onze hele slaapkamer in een ijslandschap veranderde.¶

De elementen

De cover doet wat koud aan. Waar gaan deze voetjes in de sneeuw naar toe? De titel vind ik minder mooi klinken. De cover en titel moeten het verhaal weerspiegelen. Ik vraag mij af, of dit hier ook zo is. In ieder geval krijgt de hoofdpersoon een flinke koude douche, tijdens haar huwelijk. De vertelperspectief is de ik-vorm. In een makkelijke leesstijl lezen we een verhaal over "ik". Deze heeft in het begin geen naam. Ze vertelt haar relaas over Joost. Hoe haar tijd met Joost begon en ook weer eindigde. Er is niet veel diepgang aanwezig. Personages en omgeving worden minimaal uitgediept. De focus blijft gericht op Joost en de "ik". De dialogen geven de diepgang aan dit verhaal. De terugblik aan hoe ze Joost heeft ontmoet zorgen voor meer duidelijkheid. Nadat ze hem had ontmoet, bleef ze maar aan hem denken. Thema's als liefde, pijn en verdriet passeren de revue. De schrijfstijl is heel prettig.

Naarmate het verhaal vordert, zijn sommige zaken niet altijd geloofwaardig of komen zo over. Joost vertelt wat er op zijn hart ligt. Zijn vrouw reageert nogal mat en gelaten. Iemand anders zou misschien gelijk super boos geworden zijn. Of anders. De innerlijke strijd van de echtgenote van Joost, die Wies blijkt te heten, wordt goed verwoord. Ze kan niet alles met iedereen delen en is daardoor best eenzaam. Het is jammer dat ze dat niet doet, het delen of bespreken. Je gaat bijna als lezer tegen haar aan praten, om haar te troosten. Of om te zeggen "kom op, denk ook aan jezelf!". Daarnaast heeft Wies veel twijfels over de beslissingen die genomen moeten worden. Want ze wil niemand pijn doen. Als lezer blijf je met vragen zitten: Maar Joost dan? Denk je als lezer? Mag die dat dan wel? En waarom is Joost steeds terug? 


Conclusie

Het boek van Marie-Louise Klomp, opgedragen aan haar dochter, is een bijzonder verhaal. Als lezer moet je er wel even in komen. Het is in een soort dagboek-stijl geschreven. Er is niet veel diepgang, waardoor je niet direct veel binding krijgt met de hoofdpersoon "ik" die in het begin geen naam heeft. Dat gaat beter als het verhaal eenmaal op dreef is. De focus ligt op de relatie tussen Joost en Wies. Wat er daarbuiten gebeurt is secundair. Naarmate het verhaal vordert, krijgt het meer kracht. De emoties en gevoelens van de personages worden goed beschreven. Dat is ook erg belangrijk, gezien het thema. Het is een mooi waargebeurd verhaal, met dramatische momenten en een ontroerend einde.

Waardering              3 dikke Birdy-Sterren.

Het is een bijzonder en waargebeurd verhaal. 

Hartelijke groeten,

Annette Overvoorde

Birdy's boeken    
        





Reacties

Populaire posts van deze blog

Simone van der Vlugt- Schilderslief

Thriller Recensie: Loes den Hollander - Geloof mij nooit.

De Camino - Anya Niewierra - De recensie