Phoebe Locke- Schaduwman


Recensie


Titel: Schaduwman
Auteur: Phoebe Locke
Uitgeverij: Harper Collins
Genre: psychologische thriller

Uitgave: januari 2019

Allereerst bedankt, Harper Collins, voor toezenden van het ebook!


¶Schaduwman is creepy, het klopt en het kraakt en zorgt ervoor dat je even uit de schaduwen blijft.¶







Beste lezers,

Een beetje creepy, spookachtig of anders dan anders? Dan zit je goed. Schaduwman is zo'n boek. En loopt heel anders dan je denkt. Dus ga er even goed voor zitten..en wordt net als ik van mijn stoel geblazen. 

De auteur

Phoebe Locke is de synoniem voor Nicci Cloke een fulltime-writer die in London woont en werkt. In 2017 is ze genomineerd voor de Carnegie-Medaille, de oudste kinderboeken award. De Tall Man is haar 1e psychologische thriller. 
Over de originaliteit: niet helemaal zeker is, dat ze mogelijk is getriggert door de film The Tall Man, uit 2012. Een legendarisch figuur die kinderen meeneemt. Zeker is wel dat haar editor Kate na het lezen van het boek dagen niet kon slapen en regelmatig in alle hoekjes meest kijken of de kust wel veilig was. (bron: www.thebookseller.com) Op diezelfde site wordt de film een "Spellbinder" thriller genoemd, naar de film uit 1988. Het heeft hier ook iets van weg. 

Het verhaal

De Tall Man/ Schaduwman is het spannende verhaal van de family Banner. Met onder andere Sadie in de hoofdrol, wie de Schaduwman in haar jeugdjaren heeft bezocht, in de donkeren schaduwen. Verder lezen we over de 17-jarige Amber die niet lang geleden nog beschuldigd werd van moord. Tenslotte lezen we over Greta die bezig is met een True-Crime-documentaire. De vertelperspectief is 2e persoon.

Het boek begint bij 4 kleine meisjes, ze hebben een verhaal te vertellen. "Als oudste heb ik de taak om het jou te vertellen. Over de man in het bos". Het is spannend en ook best eng, in het jaar 1990. De toon is gezet. 


Sluipende spanning, duistere schaduwen en kleine stoute meisjes zijn mooie elementen

Phoebe Locke heeft een zeer mysterieus verhaal neergezet, waar je in het begin wel even bij moet blijven. Anders is het niet direct duidelijk in welke tijd je zit. Vanuit verschillende verhaallijnen lezen we stukje voor stukje over Sadie en Amber. Greta werkt mee aan de documentaire over Amber. Zij gedraagt zich als een ware Diva, maar er blijkt een duistere kant in Amber te zitten. Sadie, haar moeder, is een tijdje verdwenen. Na de geboorte van haar dochter pakte zij haar spullen. |Waar was zij al die tijd? En waarom ging ze weg, om na 16 jaar weer terug te keren? Tijdens het lezen rijzen deze vragen boven. Sadie is angstig en heeft iets met schaduwen. Best creepy. 


Naarmate je leest, krijg je spontaan kippenvel vanwege de creepy-sfeer. Het belooft heel wat, maar wordt deze verwachting waargemaakt? ( Bij mij niet geheel, ik dacht dat het veel enger was.) Of speelt er iets anders? Naast de kippenvel die je krijgt, speur je mee, want wat gebeurde er allemaal in 1990 en daarna? Locke weet de spanning goed op te bouwen. Als je richting het einde denkt dat je het wel snapt, kom je bedrogen uit. En blijven er een aantal vragen onbeantwoord hangen.

Schaduwman is creepy, het klopt en het kraakt en zorgt ervoor dat je even uit de schaduwen blijft. 


Waardering: 4 sterren

Originaliteit: 5, maar als het afgekeken is, dan helaas 3
Spanning: 4
Schrijfstijl: 4
Leesplezier: 3,5

Plot: 5

Na het lezen: Niet alle boeken krijgen hoge punten of sterren, maar hier ging ik echt "blanco" in. Ik had er wel een ander idee bij, meer "eng" enzo. Maar dit verhaal klopt. Dit boek: "rockt". Het is duidelijk dat Poebe Locke verstand heeft en ervaring heeft met vlotte verhalen schrijven. Al is het idee mogelijk wel een beetje afgekeken van 2 films. Waaronder The Tall Man & Spellbinder. Dus niet helemaal origineel. Dat vind ik jammer. Maar zal meer gebeuren. Daarom 4 sterren.

Hartelijke groeten,

Annette Overvoorde  

Birdy's Boeken

 






 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Simone van der Vlugt- Schilderslief

Thriller Recensie: Loes den Hollander - Geloof mij nooit.

De Camino - Anya Niewierra - De recensie