Sophie Chen Keller- De wonderbaarlijke vindingrijkheid van Walter Lavender


Recensie


Titel: De wonderbaarlijke vindingrijkheid van Walter Lavender
Auteur: Sophie Chen Keller

Genre: Roman
Uitgeverij: Harper Collins
Uitgave: juni 2018

Allereerst bedankt, Harper Collins, voor dit mooie boek!






Beste lezers,

Met dit boek heb ik gemengde gevoelens. Als er op de cover alzo lovend wordt gesproken, dan moet het wel echt super zijn en ga je mogelijk kritisch(er) lezen. Het boek is mooi en wonderlijk, maar eerlijk gezegd..ook eindeloos. Het ging maar door. En ik legde het even weg om later uit te lezen.   

Over de auteur

Sophie Chen Keller is geboren in Beijing en getogen in de Verenigde Staten. Ze won meerdere verhalenwedstrijden, voordat ze haar debuutroman De wonderbaarlijke vindingrijkheid van Walter Lavender schreef. Chen Keller weet te verrassen door haar prachtige, lyrische schrijfstijl, haar originele plot en ontroerende thematiek

Het verhaal

Walter Lavender is 12 jaar en een beetje bijzonder. Hij praat niet, is wat introvert en vindt veel dingen spannend of zelfs eng. Doordat hij niet praat, vinden ze hem stom. Maar hij is verre van dat. Hij ziet meer dan de anderen.
In de bakkerij van zijn moeder ziet hij soms dansende taartjes. Echt mooi. En bij de vuilnisman of postbezorger, ziet hij naast deze mensen ook veel verhalen. Hij schrijft alles op in zijn schrift. Als het minder druk wordt in de winkel van zijn moeder, breekt er een moeilijke tijd aan. Ook raakt er een belangrijk item zoek. Walter, een genie in zoeken, gaat op pad om het te vinden en hoopt zo de winkel te kunnen redden. Het verdwenen item doet hem ook denken aan een verdwenen persoon: zijn vader die piloot was.

De mooie gedachten van Walter en sprookjesachtige momenten zijn mooie elementen 


De cover is bijzonder. een kindergezicht kijkt je indringend aan. De blauwe ogen lijken dwars door je heen te kijken. Wat gaat er allemaal in dat hoofdje om?
Het boek brengt je direct in de wereld van de 12-jarige Walter. In de vertelperspectief van de ik-vorm, lezen we wat hem bezig houdt. Het is een bijzonder kind. Na een verhaal op school vraagt hij zich af of de stilte zich in zijn brei heeft teruggetrokken. Om een nieuw zintuig aan te maken. Een combi tussen werkelijkheid en verbeelding.

Wat opvalt is het taalgebruik. Zou het verhaal in de 3e persoon zijn, dan zou het prima passen. Met deze 12-jarige "ik" is het soms lastig voor te stellen dat zijn vocabulaire zo ver reikt. Het is een rijke, lyrische schrijfstijl. Maar past dit bij een 12-jarig kind? Al lezend bleef mij dit bezig houden.     

De auteur Chen Keller won meerdere verhalenwedstrijden. Haar schrijftalent is onmiskenbaar. Als in een sprookje voert ze je als lezer mee, naar hoofdpersoon Walter. Walter kan veel zoekgeraakte zaken terugvinden. Vraag is: kan zijn talent hem helpen om zijn lang verloren schat terug te vinden? Dat blijft nog even een verrassing. De jonge Walter is in begin een bijzonder kind, maar maakt een grote groei door en dat is mooi om te zien. Tijdens zijn grote zoektocht ontdekt hij dat echte vriendschap bestaat. Daarnaast en mede daardoor stijgt zijn zelfvertrouwen. Door de mooie ontmoetingen die hij heeft, gaan er bij hem "enkele luikjes open". Het verrijkt hem.

Conclusie

Sophie Chen Keller heeft een mooie roman geschreven, met de jonge Walter in de hoofdrol. Met zijn handicap leeft hij in een klein wereldje, waar snel verandering in komt. De zinnen zijn soms theatraal te nomen. Vraag blijft of een 12-jarige dit echt zelf zou denken. In de 3e persoon zou ik het beter kunnen plaatsen. Het boek is 1 grote zoektocht, met verschillende avonturen onderweg. Het heeft voor mij een "eindeloze zoektocht" als thema gekregen. Het verhaal ging maar door. Er kwam geen einde aan en had Walter iets gevonden en je dacht, ja!. Dan maakte het boek een twist en leek het even allemaal opnieuw te beginnen.   


Waardering:            3 sterren.

Persoonlijk had ik een soort haat-liefde-verhouding met dit boek. Het werd mooier en mooier, maar duurde maar en duurde maar. Er kwam bijna geen einde meer aan. Ik heb het ook even weggelegd. 

Het was sprookjesachtig en ook iets te mooi om waar te zijn.

Hartelijke groeten,

Annette Overvoorde
Birdy's Boeken








Reacties

Populaire posts van deze blog

Simone van der Vlugt- Schilderslief

Thriller Recensie: Loes den Hollander - Geloof mij nooit.

De Camino - Anya Niewierra - De recensie