Tatiana de Rosnay- Bloemen van de duisternis

Recensie


Titel: Bloemen van de duisternis
Auteur:Tatiana de Rosnay
Uitgeverij: Ambo Anthos
Genre: Roman
Uitgave: 10 juli 2020

Vooruit-gelezen, voor Ambo Anthos, waarvoor dank!


Hoe de slimme techniek het niet wint van een huilend moederhart! 


Birdys boeken


Beste lezers,

Zeg "Tatiana de Rosnay" en een dikke smile verschijnt in mijn gezicht. Nog geen eens zozeer om "Haar naam was Sarah", maar voor "die zomer "en die andere mooie verhalen. Het zijn mooie verhalen, fijne schrijfsels, charmante zinnen. Afijn, je snapt het al: ik ben een dikke fan!

De auteur

Tatiana de Rosnay (1961) groeide op in Parijs en later in Boston. In Engeland behaalde ze haar bachelor Engelse literatuur. Haar bekende roman Haar naam was Sarah verscheen in meer dan veertig landen en werd wereldwijd ruim negen miljoen keer verkocht (waarvan 1,5 miljoen in Nederland). Het boek is zowel bewerkt voor film als theater. In augustus 2013 verscheen De Rosnay’s roman Onvoltooid verhaal. In 2014 ontving zij een Gouden Boek voor Die laatste zomer, waarvan in Nederland en Vlaanderen meer dan 250.000 exemplaren zijn verkocht. In februari 2016 verscheen haar roman over Daphne du Maurier, Manderley voor altijd.

De inhoud

Bloemen van de de duisternis is de nieuwste roman van Tatiana de Rosnay, de auteur van Haar naam was Sarah en De familiereünie. 

Clarissa is schrijver en de middelbare leeftijd al voorbij. Door een vreselijke ontdekking verlaat ze haar echtgenoot Francois. Nu moet ze een eigen woning zoeken en vindt deze in een appartementencomplex voor kunstenaars. De eigenaar noemt zich CASA en regelt vrijwel alles voor de bewoners. De virtuele assistent staat 24/7 voor hen klaar. Zelfs de gezondheid van ieder wordt regelmatig gecheckt. Clarissa is erg blij met de woning. Maar na een tijdje voelt ze zich contant bespied. Wie houdt haar in de gaten?  En wie is CASA eigenlijk? 

Bloemen van de duisternis van Tatiana de Rosnay is een indringende roman over de macht van kunstmatige intelligentie, vanuit het perspectief van drie generaties vrouwen, tegen de achtergrond van het Parijs van de nabije toekomst.

Het duistere en beklemmende zijn mooie elementen

De cover is werkelijk prachtig van kleur en ook bijzonder. Net zo bijzonder als de auteur zelf. De titel is bijzonder. hier moest ik even over nadenken.

Bloemen van de duisternis is de 12e roman van Tatiana de Rosnay en mogelijk de meest aangrijpende tot nu toe. De auteur neemt ons opnieuw mee naar Parijs, in een jaartal in de toekomst. Het is een tijd na de aanslag op de Eiffeltoren en de woonwijk aldaar wordt helemaal opnieuw opgezet. Daar komt ook een heel bijzonder appartementencomplex met de allernieuwste snufjes op technisch gebied. Je komt er alleen als je aan de zeer strenge toelatingseisen en voorwaarden voldoet. Clarissa moet er ook veel voor over hebben, maar mag uiteindelijk proosten op een goede afloop. Ze heeft een nieuwe woning en wat voor één. Ze kan nu het verleden achter zich laten. Toch? 

Mooie personages en een levensecht verhaal

Het verhaal over Clarissa komt zeer levensecht over, dat terwijl De Rosnay er voor kiest, om het boek in de 3e persoon te schrijven. Maar zij kan als geen ander prachtig en beeldend schrijven. Je ziet het bijna voor je eigen ogen gebeuren. Clarissa in haar nieuwe woning, met een lief katje als Chablis als nieuw huisdier. Het is voor beide even wennen. Gelukkig heeft ze goed contact met haar dochter Jordan, 44 jaar en met haar kleindochter Andy van 14. Zeker met Andy heeft ze goede gesprekken over de nieuwe woning. Ze voelt zich niet zo lekker en slaapt slecht. Hoe kan dat toch? En dan die nare dromen uit het verleden, het valt allemaal best zwaar. Is zij een nieuwe depressie nabij? Of is de nieuwe techniek van AI (Artificial Intelligence) zover om haar zo te beïnvloeden? Deze vraag houd je als lezer het hele boek bezig.  

De fans van Rosnay komen weer een in een warm bad. 

Het is beklemmend en een beetje duister, als in Die laatste zomer. De voorliefde voor gebouwen komt terug, als in Het appartement. En nu de grote liefde voor grote auteurs als Virginia Woolf en Romain Gary. De liefde voor de boeken van deze auteurs spat van de bladzijdes af. Tenslotte zijn er een aantal zaken autobiografisch: zo is de hoofdpersoon ook tweetalig, zijn er ook familieproblemen net als bij de auteur zelf en heeft zij ook last van nachtmerries. Haar grote voorbeeld is Daphne du Maurier. 

Tatiana de Rosnay daagt zichzelf uit

De auteur heeft zichzelf flink uitgedaagd, door over een onderwerp te schrijven, die mogelijk in de nabije toekomst ons zal overkomen. De sterke ontwikkelingen op het gebied van AI, het gebruik van de virtuele assistent -die er al is-, maar in een ver gevorderd stadium Clarissa de dag door helpt. Daarnaast staat de liefde, de drie generaties en het vinden van geborgenheid ook in de rij van mooie thema's die de Rosnay gebruikt in deze heerlijke roman!        

Conclusie

Het was even wachten om te ontdekken hoe deze roman zou "smaken". En ja, het is er weer 1. Een echte mooie & nieuwe De Rosnay, over liefde, verdriet en ook over mooie dingen in de toekomst. Die mooie zinnen, de beeldspraak, de mooie en fragiele personages. De plek Parijs. Dit alles geef tweer een warm  bad voor de echte Rosnay-fans!   

Waardering  4,5 sterren, een dikke 9!

Je zal zo maar kunnen schrijven, wat een passie en vuur. Wat een mooie diepgang. Ik heb genoten. De Rosnay weet mij zo te bewegen, dat ik de personen voor mij zie voorbij gaan. En dat ik direct het boek van Virginia Woolf zal gaan lezen. Wauw!

Bloemen uit de duisternis verschijnt op 10 juli en is een echte mustread! 

Hartelijke groeten,

Annette Overvoorde

Birdy's Boeken






Reacties

Populaire posts van deze blog

Simone van der Vlugt- Schilderslief

Thriller Recensie: Loes den Hollander - Geloof mij nooit.

De Camino - Anya Niewierra - De recensie