Rutger Slump- Hoofdstuk- Recensie

 Recensie

Titel: Hoofdstuk
Auteur: Rutger Slump
Uitgeverij: Futuro uitgevers
Genre: Non-Fictie
Uitgave: December 2020

Met dank aan Futuro uitgevers, voor dit mooie boek!

Beste lezers

Hier een bijzonder non-fictie verhaal, over Rutger Slump. Hij vertelt op eigen wijze zijn verhaal, vanaf het moment dat hij een herseninfarct kreeg tot een jaar daarna. Kijk mee!  

De auteur

Rutger Slump is vader van twee kinderen, leiderschapstrainer met een focus op innovatie en teams, en is nooit van plan geweest om deze roman te schrijven. Zijn verlangen is om met jou in gesprek te gaan over mensen in systemen, omdat we elkaar erin verliezen.

De inhoud

Rutger is gelukkig met vriendin en zijn twee kinderen. Op een ochtend haalt hij zijn dochtertje Janna uit bed en opeens is daar een hard geluid en kan hij niet meer bewegen. Hij zakt op de grond tegen de commode aan. In paniek kan hij nog net de naam van zijn vriendin roepen. Een ambulance brengt hem met sneltreinvaart naar het ziekenhuis. Hij is getroffen door een herseninfarct en in een klap veranderd van een veertigjarige ambitieuze vader in een blinde man die enkel nog in bed kan liggen. Hij heeft volgens de wetenschap zes weken de tijd om weer te herstellen, maar niemand weet goed hoe. Hij zit zelf ook flink in de onzekerheid. Na twee weken begint Rutger zijn linkerhand te trainen door dit boek te schrijven. Zijn revalidatie vangt aan, niet altijd volgens zijn verwachtingen. Dit is zijn verhaal tot een jaar na het ongeluk. 

De elementen

Als eerste valt de cover op. In geheel wit met alleen de titel en een onderbroken stippellijn. De lijn zakt flink in en gaat dan geleidelijk weer omhoog. Stap voor stap. 

Zo verloopt het ook met Rutger, de hoofdpersoon uit dit boek. In december 2018 moet hij met spoed naar het ziekenhuis. Op dat moment stort zijn leven ook ineen. Zoals de stippellijn op de cover dat ook doet. Rutger, 40 jaar en vader van Janna en Jurgen, moet met spoed naar het ziekenhuis. Zijn vriendin Elice weet niet wat haar en haar gezin overkomt. Wat is er met Rutger aan de hand? Als lezer schrik je direct mee, wat moet dit erg zijn voor Rutger en Elice. De auteur hanteert een fijne schrijfstijl, zodat je alles zeer nauw kan volgen. De emotie komt erg dichtbij en is bijna voelbaar.     

Opgesloten zitten in je lichaam

In het ziekenhuis is het chaotisch. Er is veel geluid van mede-patiënten. Rutger ontwaakt en voelt zich opgesloten in zijn lichaam, Hij heeft een herseninfarct gehad. "Volgens de wetenschap is een herseninfarct botte pech. Het kan iedereen overkomen." Zo vertelt Rutger in zijn boek. 

Het verhaal begint op 10 december 2018. Rutger komt dan op auditie voor een werkopdracht. Hij is leiderschapstrainer. Zijn beroep is tevens zijn passie, Het geeft hem een bepaalde vrijheid. Dat heeft hij nodig, qua persoon. In de avonduren gaat hij naar improvisatietraining. Zijn groter hobby en uitlaatklep. Wie had kunnen denken dat de volgende dag alles zo anders zou zijn? 

Diepe frustratie- en verdrietige momenten komen voorbij

Rutger vertelt zijn verhaal in de vertelperspectief van de ik-persoon. Dit leest heel prettig. Je zit direct in het verhaal. Al is het lettertype wel (te) klein. Naast de cover, valt ook de wijze van vertellen op: in dagboekstijl. Hij neemt ons mee in deze grote aardschock van zijn drukke en gelukkige leven. We krijgen een beeld van de tijd na het ongeval in het ziekenhuis en  bij het revalidatiecentrum De Molenwiek. 

Ik had de hoge verwachtingen van het beste revalidatiecentrum van Nederland. Ik ging mij in het zweet werken. Maar...waar ben ik beland? De Molenwiek is voor bejaarden, niet voor mij. Hier herstel ik nooit. Ik wil hier weg!   

Het herstel gaat niet over rozen. Het is soms een ware struggle en ook paniek. Wordt hij ooit de oude Rutger? Krijgt hij zijn zelfvertrouwen terug? Deze struggle uit zich bijvoorbeeld in een gesprek dat hij heeft met het behandelteam op 25 januari 2019. "Ik wil meer" zegt hij. Vol hoop kijkt hij de hulpverleners aan. Met diepe teleurstelling gaat hij dan weer weg. Toch zijn er ook mooie momenten tijdens de therapie-uurtjes.  Want "alles is therapie". Met de nodige humor ook, wat Rutger wel kan waarderen. 

Conclusie

Hoofd-stuk, ik schrijf het even apart, is een bijzonder waargebeurd verhaal. Het leven na een herseninfarct, zou je kunnen zeggen. Waarbij het erop lijkt, dat het hoofd een beetje "stuk" is. Het praten gaat moeilijk en zijn been wil niet helemaal meekomen. Wat heel lastig is voor Rutger, die heel graag en ook wel heel snel weer de oude wil zijn. Maar dat gaat niet zonder slag of stoten. Ook de communicatie met De Zorg, is niet wat hij ervan verwacht. 

Waardering  4 sterren.

Een mooi verhaal wat een kijkje geeft binnen de revalidatie en een actief persoon die graag weer herstellen, maar de regie niet echt in handen krijgt. 

Hoofdstuk is een mooi verhaal, vol emotie- en frustratiemomenten.

Hartelijke groeten,

Annette Overvoorde
Birdy's Boeken