De stier - Mascha Gesthuizen- De recensie

Recensie

Titel: De stier
Auteur: Mascha Gesthuizen
Uitgeverij: Futuro uitgevers
Genre: Spanning/ Thriller
Uitgave: Mei 2021

met dank aan uitgeverij Futuro Uitgevers, voor dit zeer mooie boek.





Beste boekenvrienden,

Tijdens mijn vakantie ging er een grote tas met boeken mee. Zo ook De stier. Deze week ben ik druk met recensies schrijven, want de wifi op de camping was niet echt geweldig. Dus kijk snel mee!

Over het boek De Stier

De boerderij ligt afgelegen. Wat zich daar afspeelt kan niemand vermoeden. Bart en Joris groeien op met hun ouders op de boerderij. Er moet hard gewerkt worden, de verwachtingen zijn hoog. Een biertje kan de druk af en toe verlichten.

Terwijl vader het gedrag van zijn jongens probeert te begrijpen door dat van zijn koeien te observeren, verkeert moeder voortdurend in tweestrijd; moet ze volgens de huwelijkse wetten haar echtgenoot steunen of moet ze haar kinderen in bescherming nemen tegen hun vaders wreedheid? De jongens zijn er voor elkaar, tot Barts vriendin Olivia bij hem intrekt.

Liefde en pijn. Vriendschap, drank, het koude water. Hoe blijf je overeind als niemand je helpt? Hoe ontwijk je het gevaar, als je het niet aan ziet komen?

De elementen

Het verhaal van Aaltje en Jacobus begint in 1957, In dat jaar worden deze  mensen aan elkaar uitgehuwelijkt. Aaltje trouwt dan met de jongste zoon van boer Cornelissen. Aaltje is de 40 gepasseerd en moet aan de man. De verhalen over Jacobus zijn niet altijd fraai. Het beeld dat hij van Aaltje heeft evenmin. In 1958 gebeuren er twee belangrijke zaken. Aaltje krijgt 2 zonen. En op dat zelfde moment heeft Jacobus het druk met het kalven van een koe. Er komen 2 kalfjes ter wereld. Een stier en een koe. Een belangrijk detail in het boek. 

Twee tweelingen, hoe toevallig is dat?

In het boek "De stier" volgen we het leven op de boerderij van Jacobus. Bram en Joris groeien daar op. We lezen over hen in de 3e persoon. Het leven op boerderij Corneliënhoeve voor hun beide is hard. Met weinig liefde groeien ze op. Niet alleen voor hen is het leven hard en getekend, zo blijkt.

De auteur gebruikt een bepaalde schrijfstijl. Zo kijkt Aaltje "schielijk" naar haar moeder. En heeft meneer pastoor al iemand in "betrekking". Het past in het boek en in die periode, maar het viel mij wel op. Deze wat "oudere" taal.

Eenmaal in het verhaal gekomen, zijn er 2 verhaallijnen: Bart & de boerderij met zijn dieren en gebruiken. Bart heeft iets met een stier. Het dier fascineert hem. Noem het ontzag of zelfs respect.

Gebiologeerd kijkt hij naar het dier dat zijn afstammeling vindt in zijn geboortemoment, Hij voelt zich week worden. Dieren zijn goed en trouw als je ze waardig behandelt. Wraak en ruzie kennen ze niet, hooguit de drang om te overleven en de strijd die daar soms uit voort komt

De opbouw van het familieverhaal is perfect gedaan. Heerlijk chronologisch, dus prima te volgen. Het boek bevat 4 delen, met elk een quote die betrekking heeft op dat deel. 

Hij keert terug uit het moment met de stier, zijn stier. ...Die dieren op de boerderij zijn nú van hem afhankelijk. 

Naast Aaltje heeft zoon Bart een grote rol. Het leven voor beide is een grote struggle. Onderdrukking, pijn, liefde en verdriet sluimeren door het boek. Hoeveel kan een mens verdragen? Met zich meedragen? Zonder steun of enige leidraad? De mens gaat door zonder klagen, zonder woorden. (Ik hoor het mijn oma nog zeggen: Niet klagen maar dragen..) Tot dat het gigantisch mis gaat. Ook al willen we zo sterk en wijs zijn, zoals de stier in de wei...

Conclusie

Mascha heeft met "De stier" een mooi verhaal geschreven, wat begint in 1957 op een verlaten boerderij. Een verhaal vol mooie thema's en ook verdrietige thema's, waaronder huiselijk geweld en meer.   

De schrijfstijl is zeer prettig met af en toe een ouderwets woordje, wat mooi past in de jaren 50 en 60. Het is geschreven boordevol gevoel en emotie en vanuit de verzameling van situaties die de auteur als huisarts meemaakte. Met de gedachten dat de thema's van alle tijden zijn. En de hoop dat we nu meer "wakker " zijn om de tekenen of kenmerken sneller te kunnen ontdekken. Bladzijde 223 raakte een snaar en ik kreeg echt even kippenvel.  

De 3e persoon geeft soms wat afstand aan. Het verhaal blijft veelal "daar". De dialogen zorgen voor meer verbondenheid. Wat soms de ik-persoon creëert. Heel mooi. 

Waardering  4,5 dikke Birdy sterren

Originaliteit: 5, Spanning: 4, Schrijfstijl 4, Opbouw: 5, Personages: 5. Mooie diversiteit aan karakters. Gemiddeld:4,5

De stier gaat over leven en overleven en is met gevoel geschreven.

Mooi boek, ik heb genoten!

Hartelijke groeten,


Annette Overvoorde
Birdy's Boeken blog





Reacties

Populaire posts van deze blog

Simone van der Vlugt- Schilderslief

Thriller Recensie: Loes den Hollander - Geloof mij nooit.

De Camino - Anya Niewierra - De recensie