Recensie: Corine Hartman- De dode die niet werd gemist

 

Recensie

Titel: De dode die niet werd gemist

Auteur: Corine Hartman

Uitgeverij: Cargo

Genre: Spanning/ Cosy Crime/ Lichte thriller

Uitgave: Februari 2022

Deze cover van het nieuwste boek van auteur Corine Hartman heeft mij erg verrast. Wat kan ik hiervan verwachten, dacht ik nog. Kijk mee naar mijn leeservaring.

De inhoud

Een meeslepend moordmysterie in de Achterhoek

Kunstschilder Eva Romeijn, geboren en getogen in het idyllische dorpje Vorden in de Achterhoek, krijgt een mooie opdracht van haar buurman, baron Frederick van Zonnewoud. Als hij vervolgens van de aardbodem lijkt te zijn verdwenen, raakt ze ervan overtuigd dat er iets gruwelijks is gebeurd, al deelt geen van haar vrienden die angst. De roddels in het dorp over de rijke baron tonen minder fraaie kanten van zijn karakter, maar bij wie is de haat groot genoeg om hem dood te wensen? Spelen er eeuwenoude vetes tussen families of waait de wind uit een heel andere hoek?

Eva gaat dapper en vastbesloten op zoek naar de waarheid, maar of dat wel zo verstandig is?

Over de auteur

Corine Hartman (1964) geboren in Den Haag, heeft al vele boeken op haar naam staan. Zij heeft meerdere Gouden-strop nominaties en Hebban/ Crimezone Awards in bezit. 

Corine Hartman heeft van 1994 tot 2005 een eigen reclamebureau gehad waar ze als tekstschrijver en vormgever actief was. Daarnaast heeft ze een opleiding aan de Schrijversvakschool in Amsterdam gevolgd. Ze studeerde in 2004 af op het gebied van scenarioschrijven. Hartman heeft veel titels op haar naam staan en woont nu in Lichtenvoorde.

Met De dode die niet werd gemist schreef zij een boek met haar favoriete ingrediënten: spannende literatuur, Agatha Christie' s verhalen en haar woongebied: de Achterhoek. Tijdens het wandelen met de hond komt zij veelal op mooie plannen en goede ideeën. Zij kent vele gebieden, maar de Achterhoek is haar favoriete crimescene. 

Over het boek

Een meeslepend moordmysterie in de Achterhoek

Kunstschilder Eva Romeijn, geboren en getogen in het idyllische dorpje Vorden in de Achterhoek, krijgt een mooie opdracht van haar buurman, baron Frederick van Zonnewoud. Als hij vervolgens van de aardbodem lijkt te zijn verdwenen, raakt ze ervan overtuigd dat er iets gruwelijks is gebeurd, al deelt geen van haar vrienden die angst. De roddels in het dorp over de rijke baron tonen minder fraaie kanten van zijn karakter, maar bij wie is de haat groot genoeg om hem dood te wensen? Spelen er eeuwenoude vetes tussen families of waait de wind uit een heel andere hoek?

Eva gaat dapper en vastbesloten op zoek naar de waarheid, maar of dat wel zo verstandig is?

De elementen

De cover is anders dan we gewend zijn van deze auteur. Veelal straalde de cover iets uit van grimmigheid, of een vergezicht. Deze cover heeft iets van een geschilderde of getekende tuin van een landhuis. Met links een vrouwpersoon. Wel opnieuw dus een vrouwpersoon. Dat komt dan wel overeen. Een romantisch gevoel komt op je af, niet die van een thriller. 

In dit nieuwste boek van Corine Hartman staat Eva Romeijn centraal. Zij is in de vijftig en al 25 jaar kunstschilder en is woonachtig in de Achterhoek. In de vertelperspectief van de 3e persoon neemt Hartman ons mee terug naar haar eigen habitat. De streek waar ook Schone Kunsten plaats vond. Dit keer koos Hartman het dorpje Vorden, voor de crimescene. Dit dorp staat bekend om zijn kastelen en landhuizen met stukken lansgoed en al. Eva krijgt de opdracht om een portret te schilderen van de moeder van baron Frederick van Zonnewoud. Dit schilderij zal een mooi plekje krijgen in zijn grote landhuis. Hij waardeert haar werk enorm. Daarnaast is hij haar buurman en hoeft ze niet ver om even langs te gaan, voor een impressie van haar afbeelding. Dat langs gaan wil niet lukken, want de baron is opeens niet meer te bereiken. Eva vindt dit nogal vreemd, maar haar vrienden en kennissen maken zich totaal geen zorgen. Een extra trigger voor Eva en haar nieuwsgierigheid. Waar is de baron?

Veel personages woonachtig in Vorden

Het aantal personages is best veel, ongeveer 10 karakters, zo niet meer. Per stuk komen zij aan de beurt, qua achtergrond. Zo komen zij meer tot leven en kan je als lezer je een beetje invoelen in de streek en de bewoners. In begin is alles nog peis en vree. In korte hoofdstukken met bijzondere en ook lange titels leren we de personen kennen met hun bijzonderheden incluis. De gekozen titels zijn een citaat of stukje tekst wat volgt. Zij hebben sierlijke letters gekregen. samen met de cover en ook de nonchalante houding van de bewoners na de vermissing, doet het soms denken aan een klucht. Zo een luchtige crime op BBC first. Met een lach en een traan. Er wordt gelachen, men doet een drankje, het leven gaat vrolijk verder. Er wordt iemand of niemand gemist. 

Naoberschap is de sociale band binnen een kleine gemeenschap, om elkaar bij te staan met raad en daad

Halverwege het verhaal kantelt dit. De lieve karakters blijken wolven in schaapskleding. Enige spanning komt in het verhaal. Deze spanning is al begonnen in de proloog, maar blijft dan weg, zo lijkt het. Deze proloog doet veel beloven, echter het gehele verhaal met Eva is eigenlijk niet zo spannend te noemen. Het geeft een geheel ander boek, dan we gewend zijn van Hartman. Het is een cosy-crime, zo blijkt. Geeft het voldoende voldoening, nadat de Faye-fans even moesten slikken na het laatste spannende deel? Boordevol actie en sluipende en meeslepende spanning? 

Of je cosy-crime wel kan waarderen, dat is smaak. De crime zit onder een sausje van cosy-ness, wijn en gezelligheid. och is die spanning aanwezig, want waar is die baron gebleven? En waarom lijkt het niemand iets te geven? Corine Hartman kennende heeft die nog heel wat in petto richting het einde en dat klopt helemaal.

Conclusie

Met De dode die niet werd gemist slaat Hartman een andere weg in qua mysterie & crime. Het heet de Cosy-Crime. Gezelligheid, luchtigheid met lichtere spanning dan wat we van haar gewend zijn. Het doet denken aan Father Brown of andere lichte mysteries. Voor de thrill-seekers is dit niet echte kost. BBC-First-fans zullen hiervan smullen. Echte thrillerfans mogelijk minder.

Waardering  3,5 sterren

Originaliteit: 4, leuk bedacht, mooie omgeving ook. Vorden wordt met zijn kenmerken worden goed beschreven. Zeker als je er ook geweest bent. 

Spanning: 3,5 een mooi proloog geeft goede hop. Maar gezien het cosycrime gehalte, is er geen hoge spanning. Het heeft iets weg van een klucht. 

Personages: 4, zijn er veel en worden goed beschreven. Soms moest ik even terugbladeren wie het nu was. Eva doet qua kenmerken jonger aan dan ze is. De baron lijkt weer veel ouder, terwijl er een paar jaar tussen zit.   

Schrijfstijl: 3,5 ,de auteur neemt je mee naar de wereld van Eva. Fijn taalgebruik, korte hoofdstukken, leest prima.

Cover: 3. Past bij het verhaal. Persoonlijk vind ik het minder. Mogelijk is dat even wennen.  

Hartelijke groeten,

Annette Overvoorde
Birdy's Boeken