recensie: Titia Schut- Sprong in het diepe

 

Recensie

Titel: Sprong in het diepe
Auteur: Titia Schut
Uitgeverij: Droomvallei
Genre: Spanning/ Thriller
Uitgave: April 2021

Met dank aan uitgeverij Droomvallei.

Titia Schut is een kleurrijke auteur bij uitgeverij Droomvallei. Zij is ook bekend van het kinderboek Tom en Streepje. Kijk mee, naar dit spannende verhaal van haar hand.

~Met moeite opent ze haar ogen. Alles is wazig. Waar is ze, war is er gebeurd? Voorzichtig probeert ze om zich heen te kijken en haar blik te focussen, maar haar linkeroog krijgt ze bijna niet open. Ze zit in een auto op de passagiersstoel. De auto rijft met grote snelheid. Kreunend voelt ze even aan de zijkant van haar hoofd.~ 

Veel pech voor Adeline

Hoofdkarakter Adeline, woonachtig met Mark, is op het werk een echte bezige bij. Al dat vergaderen om te vergaderen, ze is er klaar mee. Dit is zeker een punt dat ze wil veranderen op de afdeling. Wacht maar af. Ze wil het totaal anders gaan doen en de plannen hiervoor liggen al klaar. Haar collega's zijn al nieuwsgierig. Op het moment dat ze klaar is om haar plannen met haar baas te bespreken, roept hij haar bij zich. Een serieus gesprek volgt, als ook haar ontslag. De schrik is groot. Totaal ontgoochelt keert ze terug naar huis. Een desillusie rijker.

Haar vriend lijkt het veel te druk te hebben om hier meelevend mee om te gaan. Adeline zoekt haar heil bij een vliegschool. Parachutespringen is haar ding. Na een nieuwe ontmoeting breken er spannende momenten aan. Hoe loopt dit af voor Adeline? 

De elementen

De cover is donker van tint. De titel is in paarse tinten. Er is veel regen en een paraplu ligt open op de grond. Welke sprong is er in het diepe? ik kom het snel te weten.

Het proloog begint al heel spannend. Adeline zit in een auto en weet even niet wat er is gebeurd. In de vertelperspectief van de 3e persoon gaan we als lezer mee terug in de tijd met Adeline. Vol nieuwe ideeën zit haar haar hoofd. Met grote teleurstelling zit ze 's avonds op de bank. Weg is haar baantje. Ze is niet meer nodig, het werk wordt verdeeld. Hoe akelig kan je het hebben. Vriend Mark is totaal ergens anders met zijn hoofd. 

De 2e verhaallijn is van een onbekende. Deze onbekende blikt terug en mist zijn of haar moeder. De steun die er altijd was is weg. Ook Adeline mist zo haar steunpilaar. Dat hebben beide personages dan wel gemeen. Wat voert die Mark wel niet uit? Ook haar ouders hebben weing aandacht en geen tijd voor een praatje. Adeline staat er alleen voor, zoals dit ook geldt voor het 2e personage. Om en om lezen we over Adeline en deze grote onbekende. Als een gespleten touw worden bepaalde zaken ontrafelt. Of worden soms wat meer duister dan ze al zijn.

Ook personage Adeline kan wat duister en mistig overkomen. Zit ze in begin nog zo vol plannen op haar werk, wat haar een sterk karakter geeft. Zo zit ze thuis te mieze-muizen. Het sterke karakter brokkelt wat af, als ze de eerste de beste postman binnen laat. Dit om haar eenzaamheid te verzachten. Het is best een sprong in het diepe, (of een sprong in de schoot van de pakketbezorger die best knap is..) na een ontslag en je zo een nieuwe invulling aan je leven moet geven. Hebben wij niet geleerd om vreemden niet zomaar binnen te laten, Adeline? Vraag je je af als lezer. Want wie kan je nog vertrouwen...  

Dat binnen laten van de postbezorger zorgt voor een nieuwe swung in het leven van Adeline. Maar een ongelukje kan zomaar op de loer liggen. Adeline haar voelsprieten staan niet erg op scherp, als er gevaar dreigt. Met alle gevolgen van dien.

In een fijne schrijfstijl beschrijft de auteur wat Adeline allemaal meemaakt. De stijl is laagdrempelig en simpel. Huishoudelijke klusjes, koffiedrinken met haar vriendin of met de pakjesman komen veel voor. Afgewisseld met de vraag "wat gaan we eten?", door vriend Mark. Het oogt simpel en eenvoudig en kabbelt soms wat door. Met soms wat saaie momenten, want Adeline lijkt niet boos te kunnen worden, ondanks wat er gebeurt. 

Het leventje van Adeline doet "behoudend" aan. Blijkbaar mag een man niet met een andere vrouw praten, of converseren. Want ..daar moet wat achter zitten, toch? maar goed de pot verwijt de ketel, dat blijkt al snel. Op de helft van het boek komen er mysterieuze momenten voorbij. De spanning trekt aan. Er wordt nog een extra thema op het toneel uitgestrooid. Dit om de dader meer stevigheid te geven. Het is mooi gevonden, maar bezorgd geen kippenvel. 

Conclusie

Sprong in het diepe geschreven door Titia Schut is een leuk en spannend verhaal. We krijgen een blik in de keuken van het parachute springen en ook basejumpen komt voorbij. Niet alleen kleven hier risico's aan, maar ook aan het ontmoeten van nieuwe mensen. Zij hebben niet altijd het goede met je voor, al denk je van wel. Het is vermakelijk en leest goed weg. In niet te moeilijke taal zit je in no-time in het avontuur van Adeline. Wat eindigt in een soort van Bouquet Reeks-story. De liefhebbers van Suzanne Vermeer zullen dit waarderen.

Waardering: 3 sterren.

Spanning: 3, originaliteit: 3,5, Leesplezier: 3, Schrijfstijl: 3. Plot: 2,5, Psychologie: 2,5/3. Karakters worden goed uitgewerkt, maar zijn hier en daar ongeloofwaardig. Kortom: vermakelijke feelgood-thriller. prima verhaal, maar geen hoogvlieger.

Groetjes,
Annette