1. Kinderen
uit de rivier wisselt het historisch verhaal van de Fosskinderen af, met het
hedendaagse verhaal van Avery Stafford.
Had je een favoriete verhaallijn? Welke was dat en waarom?
Shirley: Het verhaal van de Foss kinderen sprak mij meteen meer
aan vanaf het begin dan het verhaal van Avery Stafford, omdat de achterzijde
van het boek vertelde over de vermiste kinderen en ik het boek daarom wilde
lezen. Ik kon in het begin heel moeilijk in het verhaal van Avery komen, het
stuk over de hoge kringen waarin zij zich begaf en wat ze allemaal moest doen
voor het aanzien vond ik te langdradig. Het duurde lang voordat je zag dat het
iets te maken zou kunnen hebben met het verhaal van de Staffords. Ook in de
zijlijnen verwerkte stukjes over haar vaders ziekte vond ik geen toegevoegde
waarde. Het duurde dan ook lang voordat ik in dat deel van het verhaal zat. Het
verhaal van de Fosskinderen trok meteen
aan je, al vanaf de rivier. Het raakte meteen een gevoelige snaar.
Annette: Het verhaal over Rill met haar familie is heel aandoenlijk en
triest. Maar het verhaal van Avery heeft mijn hart ook gestolen. En wat zij
allemaal ontdekt over bepaalde familiegeheimen, maar ook de inzichten die ze
zelf krijgt. Prachtig.
2. Veel
familie hebben op een of andere manier te maken met adoptie en pleegzorg. Komt
er adoptie of pleegzorg voor in jouw familiegeschiedenis?
Zo ja, hoe heeft dat jouw mening over de reis van de Foss Kinderen en Avery’s
zoektocht naar hun familiegeschiedenis beïnvloed?
Shirley: In mijn familie komt ook 1
adoptie voor, nu zo’n 20 jaar geleden. Vooraf aan het lezen heb ik daar nooit
aan gedacht, omdat het voor ons zo gewoon is dat het meisje er is, ongeacht
waar ze vandaan komt, ze hoort echt bij onze familie. Je staat er niet altijd
echt bij stil dat ze elders een papa en mama had. Pas na het lezen van het boek
dacht ik er meer over na. Ik kan alleen maar hopen dat zij wel op een eerlijke
manier bij haar ouders is weggehaald, met hun toestemming. Dat het verhaal wat
bij de adoptie is verteld ook echt waar is.
Annette: Nee, in mijn familie is er geen adoptie
geweest. Niet dat ik weet. Wel is mijn familie een keer in het tv-programma van
spoorloos geweest. Familie zocht elkaar. Maar er was geen adoptie aan de hand. Wel iets anders.
3.
Kinderhandel, misbruik en economisch achterstand brengen de levens en toekomst
van kinderen nog steeds in gevaar. Wat kunnen wij als gewone burgers doen om te
voorkomen dat kinderen een veilige en fijne jeugd ontnomen wordt?
Shirley: Je leest het dagelijks in
de kranten dat er kinderen verdwijnen , vermist en nooit meer terug gevonden
worden. Niet alleen in Nederland , maar over de hele wereld. Kinderen die
ontvoerd worden, zonder dat iemand dat ziet. Het overkomt niet alleen mensen in
de laagste klassen van de bevolking. Kijk voortdurend met open ogen naar je
omgeving, wellicht dat we signalen dan op tijd kunnen opmerken.
Annette: Wij kunnen goed op onze
kinderen passen en ze een warm thuis geven. Voldoende aandacht. En uitleg geven
over wat er allemaal in de wereld kan gebeuren. Onze kinderen niet bang maken,
maar bewust en niet met vreemden mee.
3b. Hoe kan de maatschappij zich inzetten om te voorkomen dat mensen als Georgia
Tann misbruik maken van de meest kwetsbare mensen onder ons?
Shirley: Helaas is vaak lastig na te gaan,
dat er mensen over de rug van de zwakkeren profiteren met slechte bedoelingen.
Op tijd signaleren is een ding, maar vaak neemt men eerst een afwachtende
houding aan en wordt het veel te laat
onderkent dat er iets aan de hand is en komt hulpverlening te laat op gang of
krijgt men eenvoudigweg de vinger er niet achter. En in veel landen is de
mogelijkheid voor hulp er gewoonweg niet. Georgia Tann had slechte bedoelingen en had nooit het heft in eigen
handen mogen nemen en beslissen over het leven van al deze kinderen, maar ook
door te weinig hulp in onze huidige maatschappij raken ouders wanhopig en
bieden ze zelf hun kinderen aan in het illegale circuit of gaan nog een stapje
verder door hun baby om het leven te brengen, als ze geen uitweg meer zien
zonder hulp. Ook dat steekt en zou absoluut nooit zo ver mogen komen, ik denk
dat wij daarin in ons land echt nog veel te kort schieten.
Annette: Regels en controle op documenten en de regels, dat kan een hoop
schelen. Maar is er sprake van corruptie, dan wordt het toch echt lastig.
4. Heb je naar meer informatie over Gergia Tann en de Tennessee Children
‘s Home Society gezocht nadat je het
boek had gelezen?
Shirley: Na het lezen van het boek, dat een danige indruk achter liet, ben ik
gaan googlen en vond informatie over George Tann en enkele verhalen van ouders
die hun kind nog wel terug hadden gevonden. Ik zoog de informatie op en kon
niet stoppen met lezen.
O.a het
verhaal van Alma Sipple, die in 1990 , dus nog ver voor het openstellen van de
dossiers van Tennessee’s Children’s Home Society (1995) haar dochter Irma ( nu
Sandra ) terug vond. Na 44 jaar werden moeder en dochter herenigd. Ze vertelde
dat ze destijds nog niet getrouwd was met de vader van Irma, omdat hij
uitgezonden was naar Panama, maar bij terugkomst zouden ze zo spoedig mogelijk
trouwen. Terwijl ze alleen woonde kwam Georgia Tann op bezoek onder het mom van
verhalen die ze had gehoord over vermeend misbruik om zo de thuis situatie
stiekem te kunnen bekijken waarin Alma als alleenstaande vrouw zich bevond. Na een
paar dagen kwam ze wederom terug en zei dat ze vond dat baby Irma er slecht en
ziek uit zag en bood ze aan om Irma gratis in het ziekenhuis te laten
behandelen. Alma had geen geld en er alles voor over om haar baby gezond te
laten worden. Ze gaf Irma mee. De volgende dag bezocht ze Irma die er
springlevend en actief uit zag, maar ze kreeg haar niet mee. Ze belde elke dag
om te vragen hoe het ging en uiteindelijk werd haar verteld dat Irma overleden
was aan pneumonia. Ze mocht de begrafenis niet zelf regelen en Georgia Tann wilde haar niet te woord staan. Na maanden steeds bellen werd haar gezegd dat
de zaak gesloten was. Haar hart was ondertussen gebroken. Ze probeerde het graf
te zoeken maar vond het nooit. Maar ze gaf nooit op, ze bleef zoeken. Telkens dacht
ze aanknopingspunten te hebben, maar hield het spoor abrupt op. Totdat ze in
december 1989 de tv aan had staan waar toevallig een programma Onopgeloste
mysteries speelde. Ze herkende plots Georgia Tann er in en bleef aan de buis
genageld zitten kijken. Het was alsof het haar verhaal was. Een groep mensen
van vele vrijwilligers waren een project opgestart om ouders en kinderen
proberen te herenigen. Aan het einde verzocht men mensen die dachten dat ze een
van de ouders of kinderen waren uit de tijd van Georgia Tann contact op te
nemen. Alma zag eindelijk weer een
lichtpuntje om alsnog haar dochter terug te vinden. Ze voorzag ze van alle info
die ze had en kreeg niet veel later te horen dat ze Irma terug gevonden hadden
en dat ze inderdaad nooit overleden was. Irma , ondertussen Sandra hetende,
wilde graag contact Haar adoptie ouders hadden haar enorm verwend en ze was
inmiddels een goede verpleegster geworden en wist totaal niets van haar
achtergrond dat ze destijds eigenlijk ontvoerd was, alleen dat ze geadopteerd
was. Dit is slechts een van de voorbeelden hoe Georgia Tann te werk ging
vroeger , maar ze had vele scenario’s bedacht om illegaal aan ‘haar’ kinderen
te komen en verdiende er meer dan 10 miljoen mee in ruim 25 jaar . In 1950 net
voor ze berecht kon worden is ze overleden.
Annette: ja, ik heb wel het een en ander opgezocht. Bij de eerste pogingen
lukte dit niet. Maar bij het googlen van Georgia Tann, kwam er echt veel
voorbij. Dit was heel indrukwekkend.
Tevens zaten er ook artikelen bij de boeken. Het was de nare tijd in de
dertiger jaren en de maatschappij, die dit toen mede in de hand werkte volgens mij.
4b. Wat heb
je geleerd? Kan je op basis van de informatie inschatten wat de drijfveer van
Georgia Tann is geweest?
Shirley: Ik denk dat Georgia door haar afkomst wel eerst goede bedoelingen had.
Maar toen doordraaide om het grote geld. Ze was zelf afkomstig uit een
welvarend gezin, haar vader was rechter en haar vader had vaak zaken onder zijn
hoede over kinderen die aan de staat waren toegewezen. Georgia ging zich daar
ook in verdiepen , haar broer adopteerde ook een van deze kinderen. Haar vader
zorgde ervoor dat ze een adoptie bureau kon beginnen. Alleen er was destijds
weinig toezicht op waardoor dit zo uit de hand heeft kunnen lopen en mensen die
kwaad willend waren als Georgia Tannongestraft hun gang konden gaan helaas.
Annette: Ik denk ook dat Georgia
Tann het heeft opgezet om mensen te helpen, maar ze is hier flink in
doorgeschoten. En door de corrupte en hogere heren in functie is dit een tijd zo gehandhaafd.
5. Waarom
werkten zoveel mensen met haar mee, terwijl ze wisten dat deze kinderen er erg
onder leden?
Shirley: De mensen die onder haar dienst vielen kwamen zelf ook arme milieus en wilden voor hun kinderen betere omstandigheden. Georgia maakte misbruik van
deze mensen, door ze een spiegel voor te houden en beter leven te beloven maar
in werkelijkheid werden ze gechanteerd. Uiteindelijk konden ze niet meer terug.
Annette: Ik denk dat geld en macht hier een rol in heeft gespeeld. Veel mensen wisten
ervan, maar lieten het zo. Met de gedachte, dat de arme kinderen toch geen
toekomst zouden hebben. Tevens was daar de “Amerikaanse Grote Depressie” het
land ging door een dal.
5b. Kwam Georgina’s dubieuze werk voort uit politieke corruptie en de sociale
verhoudingen van die tijd of zou zoiets dergelijks vandaag de dag ook nog
kunnen gebeuren?
Shirley: Heden ten dage gebeurd dit nog
steeds, daar hoeft geen politieke corruptie achter te zitten. Kijk naar landen
als Brazilië ed. waar pure armoede heerst in de sloppenwijken, daar is niet
alleen kinderhandel voor adoptie maar ook kinderhandel voor hun organen. En wat
al niet meer. We weten zoveel niet
Annette: Als ik op internet zo alles bekijk, gebeurt het helaas nog. In de
landen van grote armoede, zal er iemand een oogje dichtknijpen. Tot grote
onrust van de ouders, die hun kinderen kwijt zijn.
