De Camino - Anya Niewierra - De recensie

Recensie

Titel: De camino
Auteur: Anya Niewierra
Uitgeverij: L.S. Amsterdam
Genre: Spanning/ Thriller
Uitgave: Mei 2021

Met dank aan Hebban & L.S. Amsterdam, voor dit mooie boek & de leesclub




Jaa, van Hebban kreeg ik een mail, ter bevestiging van de leesclub voor De Camino. Hoe leuk is dat! Kijk mee.

De inhoud

Het is precies een jaar geleden dat Lottes man onverwacht zelfmoord pleegde tijdens het wandelen van de Camino. Emil had als vluchteling uit Bosnië en Herzegovina een moeilijke jeugd, maar toch zou hij nooit zelfmoord plegen. Emil was een geweldige vader, was dol op zijn vrouw en gefocust op zijn werk.

Lotte besluit exact dezelfde route te lopen, in de hoop erachter te komen wat hem tot deze beslissing dreef. Maar dan ontdekt ze dat Emil helemaal niet is wie hij altijd beweerde te zijn... een gruwelijk geheim uit het verleden dient zich aan.

De elementen

De cover is echt mooi gedaan. het viel mij direct op. Over de titel een uitleg. De camino is de naam van een pelgrimstocht. Lotte de hoofdpersoon uit het boek, loopt de de route van Le Puy-en-Velay naar Conques. 

Waarom doet ze dat vraag je je af. Nu, Lotte wil antwoorden op de vele vragen, die ze heeft. Haar verdriet is nog steeds groot. Tijdens het lopen komen er veel inzichten bij haar binnen. Naar de reis blijkt niet zonder gevaar.

In de vertelperspectief van de ik-persoon gaan we met Lotte mee op pelgrimstocht. Die start in Frankrijk. Ze loopt precies dezelfde tocht, als haar man vorig jaar deed. Ook op dezelfde plekken zal ze overnachten. Het is erg wennen voor een niet-pelgrim. Eenmaal op koers, kan Lotte haar hoofd leegmaken. Langzaam aan komt ze in het ritme. 

De Camino, het boek, bevat 3 verhaallijnen. Ten eerste is er Lotte die de route loopt, voor haar zelf maar ook voor haar 2 zoons. Ten tweede doet Lotte navraag, tijdens de tocht neemt ze contact op met diegene. Ten derde is er een brieflezer die door het boek heen "Meandert". 

Gruwel en oorlogsdetails: melodramatisch of niet?

De flaptekst legt uit dat Emil een voormalige vluchteling is uit Bosnië. In dat land gebeurde tijdens de oorlog de vreselijkste dingen. Mijn angst wordt bewaarheid-  want ook die komen aan bod. Moet dat nu? vroeg ik mij af- waardoor ik even twijfel om verder te lezen. In de leesclub spraken we over de term "melodramatisch". In geval van de oorlog-details, mag het van mij een tandje minder. In mindere bewoordingen, begrijp ik de strekking ook wel.

Anya Niewierra gebruikt een fijne schrijfstijl, met soms wat beeldspraak. Ze heeft zich goed ingelezen in de Bosnie-materie, Dat is een ding dat zeker is. De details over de oorlog, de verschillende etnische partijen en gebeurtenissen zijn levensecht.

De spanning glipt langzaam het verhaal in. Zodra bekend wordt dat Lotte weet dat Emil eigenlijk een andere naam heeft, sluimert de spanning als een gifslang het toneel op. En gaat langzaam onder de huid zitten. Op een gegeven moment zit je met ingehouden adem te lezen. Om Lotte wakker te schudden voor de gevaren die om haar heen gebeuren en die ze blijkbaar niet ziet. 

"Be careful" wordt tegen haar gezegd. Maar is ze dat wel? Is ze nu zo onnozel, of lijkt dat maar zo? Als lezer ga je bijna tegen haar aanpraten. 

Het duurt even maar Niewierra heeft een grote plottwist bedacht. Verderop het boek valt nog zo een bommetje. Zeer mooi gedaan.

Het thema geeft veel stof tot nadenken. Zo ook bij Lotte. Wat doe je als je echtgenoot iemand anders blijkt te zijn?

Conclusie

De camino heeft bij mij veel indruk gemaakt. Je proeft dat de auteur een passie heeft voor de feiten en veel details. Ze heeft zich als het ware helemaal "ingegraven" in de materie. Deze feiten moeten de lezer overtuigen. Op sommige momenten vond ik het een beetje teveel van het goede. De personages zijn mooi uitgewerkt. Niewierra zet je eerst helemaal op het verkeerde been met de brief. Prachtig. Vervolgens verschijnt er een karakter die echt zo verdacht is. Oef. De grote plottwisten maken het af.

Waardering  4 sterren.

Mooi verhaal, zeer veel details die goed zijn uitgewerkt. Soms een beetje te. Een diversiteit aan karakters en goed opgebouwde spanning. Soms wat langdradig maar ik heb genoten.         

De camino geeft een sterk verhaal met een dilemma waar je over na gaat denken, erg mooi!

Hartelijke groeten,

Annette Overvoorde
Birdy's Boeken blog



 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Simone van der Vlugt- Schilderslief

Thriller Recensie: Loes den Hollander - Geloof mij nooit.